ပြောလိုက်ပါ ဧရာဝတီ

မည်သို့ပင်ဆိုစေ ခေတ်ကာလကြီးက
မကောင်းတော့ စိတ်မှာလည်း မကောင်းဘူး။
ယနေ့ အလုပ်မှ ကိုယ့်ဆရာသမားတဦး
သေဆုံးသည်။ ဘာလိုလိုနဲ့ ခေတ်ပျက်ကြီးမှာ
ကိုယ့်မိတ်ဆွေ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များ
တဦးပြီးတဦး သေဆုံးသွားကြသည်။
ကိုယ့်အလှည့်မရောက်သေး။
တဖြုတ်ဖြုတ်ကြွေကျသည့် သစ်ရွက်များလို
တဖြေးဖြေး ကြွေနေကြပေသည်။

ဘဝသံသရာကြီးထဲမှာ သံသရာခရီးသည်
များပါ။ သံသရာခရီးသွားများ
ခရီးလမ်းမဆုံးမီ လမ်းတဝက်မှာ
ကျန်နေကြသူများ ခရီးအဆုံးထိ
လျှောက်နေသူများ ဖြင့်
ဘဝသံသရာကြီး လှုပ်ရှားနေဆဲပင်။

နေ့ရက်တို့က တရက်ပြီးတစ်ရက်
ပြောင်းလဲနေသည်။ ရာသီစက်ဝန်းများလည်
လည်ပတ်နေသည်။ အသက်များလည်း
တရက်ပြီးတရက် ကြီးလာသည်။
အချို့တွေက အသက်ကြီးလာသည်ဟု
ပြောရင် မကြိုက်ပါ အသက်များလာသည်ဟု
ပြောသည်။

ကြီးရင် ကြီး၊ များရင် များ အချိန်စက်ဝန်း
ကတော့ ရွေ့လျှားနေမြဲပင်။ မြစ်တို့သည်လည်း
စီးဆင်းနေမြဲပင်။ မြန်မာပြည်၏
အကောင်းအဆိုး၊ အကြောင်းအကျိုး ကို
ဧရာဝတီမြစ်ကြီးက အကြောင်းစုံသိနေပေမည်။
ဧရာဝတီသာ စကားပြောတတ်ခဲ့ပါရင်
မြန်မာပြည်အကြောင်း ရင်နာစွာ၊
ဝမ်းနည်းစွာ၊ ခံပြင်း နာကြစွာ
တတွတ်တွတ် ရေးရွတ်နေမည်သာ။

@htwegyi
26-12-2021